Δάση, Δάση και CO2 κα

Επειδή το θέμα της αξίας των Δασών και των φυτών για την μείωση του CO2 σκόπιμα ή από απαράδεκτη αμέλεια ξεχνιέται και αποσιωπάται συγκεντρώνουμε και δημοσιεύουμε στοιχεία, άρθρα και πληροφορίες που αποδεικνύουν το λησμονημένο αυτονόητο: ότι τα φυτά και τα δάση είναι η πρώτη και κυριότερη γραμμή άμυνας κατά του διοξειδίου του άνθρακος και των κλιματικών αλλαγών.

Η εικόνα ενός φλεγόμενου δάσους προκαλεί στην πλειονότητα των ανθρώπων αισθήματα θλίψης. Πόσοι όμως εκείνη τη στιγμή σκέφτονται ότι η Γη χάνει εκατομμύρια μικρές αποθήκες συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα;

Κι όμως… Την ώρα που δεκάδες ηγέτες θα συζητούν στην Κοπεγχάγη το περιβαλλοντικό μέλλον του πλανήτη, τα δέντρα, αν μπορούσαν να μιλήσουν, θα έλεγαν απλώς «σώστε το ξύλο μας κι αυτό θα σώσει τον πλανήτη».

Τρία απλά βήματα

Αυτό υποστηρίζει ο επίκουρος καθηγητής Δασολογίας του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Μπαρμπούτης, παρουσιάζοντας τους επιστημονικούς υπολογισμούς για τρία απλά βήματα (σώστε τα δένδρα – χρησιμοποιήστε ξύλο – αποθηκεύστε διοξείδιο) που μπορούν εύκολα να γίνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το υπ’ αριθμόν ένα αέριο του θερμοκηπίου.

Στην εργασία του, η οποία παρουσιάστηκε στο Περιβαλλοντικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Μπαρμπούτης ανέφερε ότι 350 δισ. τόνοι άνθρακα είναι αποθηκευμένοι στο υπέργειο τμήμα των δασών σε όλη τη γη και 800 δισ. τόνοι στο έδαφος και υπέδαφος (ρίζες – φυλλόχωμα). Αυτό σημαίνει ότι σύνολο 1.150 δισ. τόνων άνθρακα είναι δεσμευμένοι στην ξηρά, ποσότητα πολύ μεγαλύτερη (760 δισ. τόνοι) από αυτήν που υπάρχει υπό μορφή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Κρατήστε την ανάγνωση

Τρόφιμα & Κλιματική Αλλαγή: ο ξεχασμένος σύνδεσμος

[ English | Español | Français | Ελληνική ]

Το τρόφιμα είναι βασική κινητήρια δύναμη της κλιματικής αλλαγής. Ο τρόπος που παράγονται και καταλήγουν στο πιάτο μας υπολογίζεται ότι συνεισφέρει περίπου στο μισό των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Χημικά λιπάσματα, βαρέα μηχανήματα και άλλες γεωργικές τεχνολογίες εξαρτώμενες από το πετρέλαιο συμβάλλουν σημαντικά σε αυτό. Ο αντίκτυπος της βιομηχανίας τροφίμων ως σύνολό είναι ακόμη μεγαλύτερος: καταστρέφει δάση και σαβάνες για την παραγωγή ζωοτροφών και δημιουργεί απόβλητα καταστρεπτικά για το κλίμα μέσα της υπερβολικής συσκευασίας, της μεταποίησης, της ψύξης και της μεταφοράς τροφίμων σε μεγάλες αποστάσεις, παρόλο που αφήνει εκατομμύρια ανθρώπων να πεινούν.

Ένας νέος τρόπος παραγωγής τροφίμων θα μπορούσε να είναι η βασική κινητήρια δύναμη λύσεων για την κλιματική αλλαγή. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συμμετέχουν σε αγώνες για την υπεράσπιση ή δημιουργία τρόπων καλλιέργειας και κοινής χρήσης των τροφίμων που είναι πιο υγιεινοί για τις κοινότητες τους και για τον πλανήτη. Εάν ληφθούν μέτρα για την αναδιάρθρωση της γεωργίας και το γενικότερο σύστημα παραγωγής τροφίμων, που να περιστρέφονται γύρω από την επίτευξη διατροφικής αυτάρκειας, την γεωργία μικρής κλίμακας, την αγρο-οικολογία και τις τοπικές αγορές, θα μπορούσαμε να μειώσουμε τις παγκόσμιες εκπομπές στο μισό μέσα σε λίγες δεκαετίες. Δεν χρειαζόμαστε τις αγορές διοξειδίου του άνθρακα ή πρόσκαιρες τεχνολογικές λύσεις. Χρειαζόμαστε σωστές πολιτικές και προγράμματα να απορρίπτουν το σημερινό βιομηχανικό σύστημα τροφίμων και να δημιουργήσουν μια βιώσιμη, δίκαιη και πραγματικά παραγωγική παραγωγή.

Τρόφιμα και κλίμα: συναρμολογώντας το παζλ

Οι περισσότερες μελέτες για την συμβολή των γεωργικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου- για τις εκπομπές δηλαδή που παράγονται στο αγρόκτημα – τις τοποθετούν κάπου μεταξύ 11 και 15% του συνόλου των παγκόσμιων εκπομπών [1]. Αυτό που δεν αναφέρεται συχνά ωστόσο, είναι ότι οι περισσότερες από αυτές τις εκπομπές παράγονται από τις βιομηχανικού τύπου γεωργικές πρακτικές. που στηρίζονται σε χημικά λιπάσματα (αζωτούχα), τα βενζινοκίνητα βαρέα μηχανήματα, και περιλαμβάνουν βιομηχανικού τύπου επιχειρήσεις κτηνοτροφίας με σημαντικές εκπομπές μεθανίου.

Κρατήστε ανάγνωση